همه ما در زندگی به دوست نیاز داریم که بتوانیم لحظات خوش و دقایق غمگین عمر خود را با او به اشتراک بگذاریم.
دوست برای ما چون پشتیبان است که میتوانیم به او تکیه کنیم و همیشه اطمینان خاطر داشته باشیم که همیشه کسی هست که شانهبهشانه در کنار ما بایستد. زندگی بدون دوست صمیمی، بدون شک رنگ و بویی ندارد و به دل نمینشیند. اولین سوالی که در این جا مطرح میشود، آن است که اصلا چرا نوجوانها در این دوره از زندگی خود نیاز به دوست دارند؟
۱- به رشد مهارتهای اجتماعی کمک میکند| حضور در گروه دوستی و ارتباط با دوستان میتواند مهارتهای مختلف اجتماعی را در نوجوانان تقویت کند. این مهارتها در آینده برای حضور فرد در اجتماع بسیار ضروری خواهد بود.
۲- برای اشتراک تجربهها مفید است|داشتن یک دوست میتواند مرجع بسیار خوبی برای اشتراک تجربههای متفاوت و همینطور استفاده از تجربههای دیگران باشد؛ بدون شک این موضوع منجر به رشد نوجوان خواهد شد.
۳- به ما احساس تعلق میدهد| ما در سنین نوجوانی نیاز داریم علاوه بر خانواده، به جمع دیگری احساس تعلق داشته باشیم؛ دوست و گروه دوستی میتواند چنین احساساتی را برای ما تامین کند.
۴- دوست یک پشتیبان عاطفی است| داشتن یک دوست میتواند آرامش خاطر به همراه داشته باشد؛ زمانی که نوجوان دچار مشکلات خانوادگی یا مشکلات مدرسهای باشد، میتواند با دوستش درباره آنها صحبت کند.
۵- به رشد شخصیت کمک میکند| داشتن یک دوست در دوران نوجوانی میتواند به رشد شخصیتیمان کمک کند و همینطور باعث استقلال و شکلگیری هویت فردی شود. ویژگیهای شخصیتی نوجوان در کنار دوستانش رشد میکند.