مشاوره فردی: پسرهایم بدون هیچ دلیلی، اختلاف داشته و سایه یکدیگر را با تیر میزنند.
نویسنده : زهره حسینی | مشاور و دانشآموخته دانشگاه علامهطباطبایی
سوال: 2 پسر نوجوان و یک پسر ۶ ساله دارم. پسرهای ۱۶ و ۱۳ سالهام، بدون هیچ دلیلی با یکدیگر قهر کردند به حدی که حتی به یکدیگر در خانه سلام هم نمیکنند. الان جوری شده که سایه یکدیگر را با تیر میزنند و این موضوع دو سال است که تمام نمیشود. نمیدانم چه کنم. پدرشان هم نصیحتشان کرد، اما فایدهای نداشت.
پاسخ: مخاطب گرامی، این که دو فرزند بزرگ شما، دو سال است بدون دلیل یا هیچ مشاجرهای با هم رابطهای ندارند، ناراحتکننده است و نمیتوان درباره این مسئله بیتفاوت بود. نگرانی شما قابل درک است و چند توصیه به شما دارم.
مشکلتان را حاد و غیرقابل حل ندانید
شکلگیری رابطه بین فرزندان به دوران کودکی برمیگردد و نحوه مدیریت والدین بر این رابطه تاثیر دارد. دو فرزند بزرگتر شما با فاصله کمی از هم به دنیا آمدهاند یعنی فرزند بزرگ شما سه ساله بوده که فرزند دیگری به دنیا آمده، بنابراین میزانی از توجه و محبت قبل را از دست داده است. رفتار شما در آن دوران، تاثیر زیادی بر روابط فعلی آنها دارد. به طور مثال، اگر فرزند اول جایگاه خود را با تولد فرزند دوم از دست بدهد، در پذیرش و علاقهمندی به برادرش دچار مشکل خواهد شد و در صورتی که تلاشی برای بهبود روابط صورت نگیرد، به مرور به سردی و دوری بیشتر منجر خواهد شد. قابل ذکر است روابط بین فرزندان در بیشتر خانوادهها با تنش های مختلفی روبهروست و منحصر به فرزندان شما نیست، بنابراین بردبار باشید و آن را یک مسئله حاد و غیرقابل حل ندانید.
مسئولیتهای مشارکتی به آنها بدهید
توصیه میشود برای بهبود روابط پسرانتان، از میزان کم ایجاد رابطه، علاقهمندی و محبت شروع کنید تا بتوانید انگیزه رابطه گرمتر با یکدیگر را در آنها ایجاد کنید. محیط خانواده را برای آنها، شاد و پویا کنید و برای ایجاد تغییرات در خانه یا کارهای منزل از آنها کمک بگیرید. به آنها مسئولیت مشارکتی واگذار کنید تا هر دو مجبور به انجام یک گوشه از کار شوند و در کنار هم قرار گیرند. به طور مثال به آنها بگویید تا قبل از شروع سال جدید، برای نردههای پله رنگ بخرند و با کمک هم آنها را رنگ کنند.
نگذارید این قهر ادامه یابد
از آنجا که فاصله گرفتن از یکدیگر، به مرور باعث سردی عاطفی و بیتفاوتی میشود، سعی کنید آنها را بهصورت غیرمستقیم وادار کنید در کنار هم باشند. بهطور مثال در مهمانیها، سر سفره و در پذیرایی از مهمانها به نحوی که مجبور به برقراری ارتباط با هم شوند.