آسیب های جامعه شناختی قمار

۱- نابود شدن اقتصاد و خانواده زیر سایه قمار

قمار و قماربازی پدیده جدیدی نیست اما این روزها با تبلیغات ماهواره‌ای و رسانه‌های فضای مجازی افزایش یافته و شدت گرفته است. قماربازی از گذشته در جامعه وجود داشته است ولی نه به شکل مدرن. قدیم‌ترها مثلا با بجل(استخوان مهره پای گوسفند) بازی و قمار می‌کردند یا قماربازها اصطلاحی به نام «لیلاج» داشتند که به معنی قمارباز حرفه‌ای و ماهر است. بعدها تاس و تخته‌نرد اضافه شد و بعد هم که ورق‌بازی آمد و جوانان به آن روی آوردند اما امروز قماربازی به دلیل این که کانال‌ها و افراد خاصی را به تبلیغات آن اختصاص داده‌اند، افزایش یافته و به همین دلیل آسیب‌های جامعه‌شناختی زیان‌آوری را با خود به همراه آورده است.

۲- جدایی و خودکشی؛ پیشکش نامطلوب قمار

قمار خانمان برانداز است. وقتی فردی به این کار روی می‌آورد ممکن است در نهایت همه چیزش را ببازد و این در رفتار و آینده همسر و فرزندان تاثیر مستقیم می‌گذارد. وقتی فردی به این کار روی می‌آورد از کار، کوشش و فکر کردن به دغدغه و سلامت خانواده‌اش باز می‌ماند و تمام فکر‌و‌ذکرش مشغول پدیده قمار می‌شود. در واقع فرد هم از کار و زندگی غافل می‌شود هم از آینده فرزندان و خانواده. در نهایت، قماربازی در مواردی عاملی برای جدایی و حتی رفتارهای پرخطر فرد در قبال خودش می شود به ویژه افرادی که بیش از اندازه می‌بازند و کل درآمدشان را صرف قمار می‌کنند و حتی زندگی‌شان را می‌بازند. بنابراین از همه ابعاد و زاویا مسئله قمار، مضر و زیان‌آور است.[لازم است خود فرد و اطرافیانش در صورت بروز رفتار پرخطر با اورژانس اجتماعی به شماره ۱۲۳ تماس بگیرند].

۳- ضرر به اقتصاد جامعه با قمار

در وضعیت اقتصادی جامعه، وقتی فردی به جای آن که به کار و تلاش بپردازد بیشتر اوقات عمرش را صرف هدر دادن آن با قمار می‌کند به اقتصاد جامعه هم ضرر می‌زند. این فرد از نظر روحی‌ و ‌روانی به خانواده و جامعه آسیب می‌زند و از نظر اجتماعی هم انواع ناگواری و آسیب‌های اجتماعی از طلاق و خودکشی گرفته تا هرزه‌گری و اعتیاد را به جامعه اضافه می‌کند. ناچار وقتی فرد درمانده می‌شود و هرچه که در زندگی داشته است، می بازد ممکن است به سرقت و خلاف‌های زیان‌آور دیگر هم روی آورد.

۴- بریدن شدن قمارباز از جامعه

شاید یکی از سوال‌های مهم این باشد که چطور می‌شود جلوی قمار را گرفت؟ به نظرم باید سرگرمی‌ها را در جامعه افزایش بدهیم و آن‌ها را غنی کنیم. با قمار هم می‌توان اوقات‌فراغت را پر کرد ولی قمار، غنی نیست. به طور مثال، تئاتر، کنسرت‌های موسیقی، کتابخانه‌های کاربردی، جشن‌های شهری و ملی، اماکنی که در آن شور و نشاط حاکم باشد، باشگاه‌های ورزشی و کلوب‌های بازی‌های هیجانی یا فکری مثل شطرنج در جامعه ما بسیار ضعیف است در نتیجه به جای این که فرد به ورزش و باشگاه‌های ورزشی یا کتاب خوانی و دیگر مسائل علاقه‌مند شود به قمار و پدیده‌هایی از این دست روی می‌آورد که برایش هیجان‌انگیز است. با چندبار بازی، آلوده قمار می‌شود و به آن عادت می‌کند. در واقع در چنین شرایطی از جامعه می برد و به قمار، اعتیاد و … پناه می‌برد. در تمام دنیا، جامعه‌شناسی اوقات فراغت به‌ ویژه برای نسل نوجوان و جوان یکی از مهم‌ترین بخش‌هاست چون با پیشرفت صنعت و فناوری در جامعه، بخش زیادی از کار انسان را فناوری انجام می‌دهد و فراغت مردم زیاد می شود و اگر این اوقات‌فراغت، پر و غنی نشود ممکن است افراد به انواع آسیب‌های اجتماعی روی آورند.

در این باره بیشتر بدانید:رویای یک شبه پولدار شدن تا ورشکستگی با قماربازی