علی اکبر روح نواز
در چارچوب سیاست‌های آسیمیلاسیون(یکسان‌سازی فرهنگی و هویتی)، ملی‌گرایی سکولار (باستان‌گرایی) و «فارس‌سازی» مستبدانه در حکومت پهلوی، برای نابودی زبان مادری به عوام گفتند که اگر در خانه با فرزندان خود فارسی صحبت نکنید، بعدها در مدرسه که تدریس به زبان رسمی است، دچار مشکل اساسی خواهند شد.
اکنون هم مروجان اندیشه‌های خطرناک ایرانشهری که وارث نگاه «امنیتی» درباره اقوام و زبان ها است در اوج تعدیل دیدگاهش این تفکرات انحرافی را تئوریزه و بسط می دهد.
خانواده‌هایی که بی‌هیچ منطق و استدلالی و تقلید کورکورانه از مکاتب انحرافی، فرزندان خود را از زبان و فرهنگ مادری محروم می‌کنند، بدانند که آسیب‌های ناشی از تحقیر و خودکم‌بینی پنهان، فرزندان را در زندگی فردی و اجتماعی آینده سرخورده و دچار مشکلات شخصیتی جبران‌ناپذیر کرده و به پرتگاه بی‌هویتی سوق خواهد داد.
امروز دوم(۲۱ فوریه)به منظور کمک به تنوع زبانی و فرهنگی از سوی سازمان یونسکو به روز جهانی زبان مادری نامگذاری شده است؛ از دیدگاه یونسکو، کسی که نتواند به زبان مادری خود بنویسد و بخواند بیسواد محسوب می شود.
