نویسنده: غفار پارسا
سال های سال است مسئولین شهر و مردم مشگین شهر از ترافیک بافت مرکزی گلایه مندند و همیشه سعی کرده اند به فکر ارائه راهکاری برای برون رفت از آن باشند. از سالهای گذشته برای آرام نمودن ترافیک این منطقه که قسمتی از شریان اصلی شهر می باشد، مسئولین چاره ای جز یک طرفه کردن خیابانها مطرح نکرده اندکه خود علاوه بر سردرگمی شهروندان، بر مصرف سوخت و اتلاف وقت شهروندان افزوده است. حالا بعد از مدتها شورای ترافیک در اقدامی جدید نسبت به یک طرفه کردن برخی از خیابانها اقدام کرده است، اقدامی که به گفته برخی از آنها آزمایشی است ولی می رود که این طرح ثابت شود. آنها خود می دانند که یک طرفه شدن خیابان ها نمی تواند درمان قطعی باشد چراکه اگر چنین بود، باید با اجرای این طرح و طرح پارکبان حجم ترافیک بافت مرکزی شهر هم کم می شد در حالی که این امر اتفاق نیفتاد. مسئولان چاره ای هم جز این ندارند چرا که هیچ آینده نگری و چشم اندازی برای مشگین شهر ترسیم نکرده بودند و حالا بعد از مدتها گرفتار این معضل شهری شده اند.
ولی می توان این موضوع را با ارائه چندین راهکار کامل نمود که امیدواریم مسئولین نیز با جدیت در راه حل این مشکل جدی اقدام کننند.
۱- ایجاد و احداث چندین پارکینگ جانبی در بافت مرکزی شهر با دسترسی به خیابانهای اصلی.
۲- پرهیز از ایجاد و صدور مجوز برای مراکز عمومی ترافیک زا مثل بانک ها و ادارات در محدوده بافت مرکزی شهر.
۳- جلوگیری از ایجاد واحدهای جدید تجاری در بافت بدون پارکینگ مورد نیاز مشتری و مالک.
۴- تلاش برای ترویج فرهنگ رانندگی و پرهیز از پارک دوبله و توقف های بی مورد بویژه برای رانندگان حمل و نقل عمومی.
اگر به این موارد عمل نشود مطمئنا در چند سال آینده شاهد ممنوعیت کامل خودروها برای تردد در خیابانها اصلی خواهیم شد چرا که هر روز که بر تعداد خودروها اضافه می شود ولی خیابان های ما همان خیابانهای ۱۰۰ سال پیش هستند پس چرا بجای ایجاد ظرفیت و احداث خیابانهای جدید و انتقال بانک ها و مراکز تجاری و اداری به حاشیه شهر که زمینه توسعه این مناطق را نیز بدنبال خواهد داشت بدنبال ایجاد محدودیت باشیم. محدودیتی که بی شک به جز ایجاد مشکلات عدیده برای شهروندان مشگین شهر چیز دیگری به دنبال نخواهد داشت.
از سوی دیگر برخی مواقع یک طرفه کردن خیابانها در جای خود امری مثبت است چرا که باعث می شود برخی مسافران و حتی همشهریان ضمن عبور از خیابانهای فرعی بیشتر با چهره شهر آشنا شوند و زمینه ای هم برای رشد و توسعه آن مناطق بویژه کسبه ها ایجاد شود ولی آیا برخی خیابانها مثل خیابان تربیت که مشاغلی چون خریداران نون خشک و اوراق فلزی و پلاستیکی درآن تجمیع شده اند و ساختمانهای آن اکثر فرسوده و هیچ زیبایی از لحاظ شهرسازی و معماری ندارند آیا برازنده است نشان هویت مشگین شهر باشد؟ خیابانی که بخاطر یک طرفه بودن اکثر مسافران را ملزم به عبور از این خیابان می کند و ذهنیت کلی از مشگین شهر را در ذهن مسافران ایجاد می کند. پس لازم است که قبل از یک طرفه شدن چهره برخی خیابانها را عوض و زمینه را برای آینده شهر مشگین شهر با دیدگاه علمی فراهم کنیم.
