مشاوره فردی: پسر ۱۰ ساله‌ام باور نمی‌کند که بچه خوبی است و همیشه عذرخواهی می کند.
نویسنده : دکتر هادی غلام‌محمدی| مشاور خانواده
سوال: پدری هستم که فقط یک فرزند دارم. مشکلم این است که پسرم زیاد از من و مادرش عذرخواهی می‌کند. نمی‌دانم چرا ولی باور نمی‌کند که بچه خوبی است. احساس می کنم پسرم از خودش راضی نیست. به نظرتان باید با او چه رفتاری داشته باشم؟
پاسخ: پدر گرامی، خانواده یک سیستم است بنابراین تمامی رفتارهای یکی از اعضای آن بر دیگران اثر می‌گذارد و متقابلا از رفتار دیگران اثر می‌پذیرد. به عبارتی در سیستم خانواده همه چیز مبتنی بر کنش و واکنش است. برای حل مشکل‌تان، چند توصیه به شما دارم.
♥ کلیک کنید: موضوعی مهم در مدارک خودرو که خیلی‌ها نمی‌دانند ♥
رفتار و گفتارتان را دقیق‌تر بررسی کنید
با توجه به این‌که این رفتار کودک درون سیستم خانواده شکل گرفته است، به دنبال نقش خود و همسرتان در ایجاد این مشکل باشید؛ به عبارتی، بررسی کنید آیا معیارهای سرسختانه‌ای برای فرزندتان دارید؟ آیا او را تشویق به بهترین بودن و نه عادی و معمولی بودن می‌کنید؟ آیا او را در شرایط ارزش قرار می‌دهید یعنی همیشه به او می‌گویید که «اگر مودب باشی»، «اگر بیست بیاوری»، «اگر نفر اول باشی» فلان کار را برایت انجام می‌دهیم؟ آیا هر روز او را با کودکان دیگر مقایسه می‌کنید؟ گاهی اوقات بیان می‌کنیم که نه، هیچ‌کدام از این موارد نیست و من فرزندم را تحت این شرایط قرار نمی‌دهم اما در عمل به شکل خودکار و البته در بیشتر مواقع ناخودآگاه این موارد را در تربیت فرزندتان پیاده کرده‌اید. بنابراین، یک بار دیگر به بررسی دقیق‌تر حرف‌ها و رفتارها با پسرتان بپردازید تا شاید متوجه ریشه مشکل شوید.
درباره معیارهای خوب‌بودن با پسرتان حرف بزنید
در یک فرصت مناسب از او بخواهید معیارها و ملاک‌های خود از خوب بودن را بنویسد و اولویت‌بندی کند. سپس به وی کمک کنید تا درک کند چه میزان از این ملاک‌ها واقع‌بینانه است. حالا وقتش است که ویژگی‌های خوب بودن از نظر خودتان را هم بنویسید و به پسرتان کمک کنید تا ببیند چقدر از این ملاک‌ها را دارد؛ قرار نیست تمام ملاک‌های خوب بودن را داشته باشد؛ بلکه داشتن ۶۰ درصد آن‌ها کافی‌ا‌ست.
اعتمادبه‌نفس پسرتان را بالا ببرید
داشتن اعتماد به نفس و عزت‌نفس، رموز طلایی موفقیت به خصوص برای کودکان است. این نگرش پسر شما، می‌تواند در آینده نزدیک برای او مشکلاتی ایجاد کند پس نباید آن را دست کم بگیرید. مراجعه به روان‌شناس بالینی کودک‌و‌نوجوان هم فراموش نشود چون سوال‌تان کلی است و اگر بخواهیم پاسخ دقیق‌تری بدهیم، به بررسی عمیق‌تری نیاز داریم. موفق باشید.
