مشاوره فردی: همکارم کاری به جز درست کردن حاشیه برای من ندارد.
نویسنده : مصطفی نجمی | کارشناس ارشد روان شناسی
سوال: در یک شرکت خصوصی کار می کنم و ۲۲ ساله هستم. همکاری دارم که خیلی زبان تندی دارد و انگار کاری به جز درست کردن حاشیه برای من ندارد. گاهی با شوخیهایش، من را در بین همکاران مسخره میکند. او ۳۴ ساله و به شدت هم مغرور است و فقط کیفیت کار خودش را قبول دارد. با او چه رفتاری داشته باشم؟
پاسخ: مخاطب گرامی، گفتهاید که همکارتان فقط به دنبال حاشیهسازی برای شماست اما درباره چرایی این رفتار، به هیچ نکتهای اشاره نکرده اید. با توجه به این که شما ۲۲ ساله هستید، تصور میکنم به تازگی وارد این حرفه شدهاید و با توجه به سن بالاتر همکارتان احتمالا سابقه کاری کمتری از او دارید. در صورتی که شما در ابتدای ورود به این شغل هستید، وجود برخی از این ناملایمات غیرطبیعی محسوب نمیشود چرا که ممکن است در برخی مواقع افراد باسابقه در یک سازمان با انجام چنین اعمالی(مانند تحقیر، توهین، بی توجهی و…) درصدد اثبات موقعیت خود باشند.
از او در مسیر پیشبرد کارها مشورت بگیرید
ممکن است همکارتان حضور شما را به عنوان تهدیدی برای موقعیت شغلی خود بداند، بنابراین در این مواقع پیشنهاد میشود در صورت نیاز با همکارتان در مسیر پیشبرد کارها مشورت بگیرید. همین مشورت گرفتن تا حدود زیادی میتواند نیاز به قدرت همکارتان را ارضا کند و او دیگر شما را به عنوان تهدیدی برای موقعیت خود محسوب نمیکند. بنابراین با توجه به احترامی که شما به سابقه کاری و سنی او گذاشتهاید، احتمالا رفتار دوستانهتری با شما خواهد داشت.
احتمالا همکارتان نیاز به جلب توجه دارد
درست است که برخی از ویژگیهای همکار شما احساس ناخوشایندی را در شما به وجود میآورد ولی به نظر میرسد با کمی جست وجوی واقع بینانه، ویژگیهای مثبتی هم در او دیده شود که ممکن است توسط شما نادیده گرفته شده باشد. زمانی که ویژگیهای مثبت افراد شناسایی و از آن تمجید نمی شود، فرد با نشان دادن ویژگیهای منفی و مشمئز کننده، سعی در جلب توجه دیگران میکند، بنابراین به شما پیشنهاد میشود که به این ویژگیهای مثبت همکارتان توجه نشان دهید و از آنها تمجید کنید. شما با تمجید از این ویژگیها نیاز به توجه را در او ارضا میکنید و نیاز به توجه از طریق تحقیر کردن را در او از بین میبرید.
مرزهایتان را با او شفاف کنید
به منظور ارتباط بهتر و کاهش تعارضات احتمالی، همه افراد باید مرزهای روانی مشخصی برای خود داشته باشند به طوری که برای دیگران هم کاملا روشن باشد. شما باید ابتدا از نقاط قوت و ضعف خود آگاهی کافی داشته باشید. ویژگیهای شخصیتی خود را به خوبی بشناسید و همچنین از طرف مقابل هم چنین شناختی بهدست آورید. برای شما و دیگری روشن باشد که چگونه رفتاری را میپذیرید و انتظار چه رفتاری را ندارید. به عنوان مثال شما ممکن است به طور کلی از مزاح کردن با همکارتان لذت ببرید ولی زمانی که مزاح کردن مربوط به ویژگیهای شخصی و خانوادگی شما میشود ناراحت میشوید، در این صورت شما باید با رفتار و بیان تان این موضوع را به اطلاع همکارتان برسانید. به عبارت دیگر مرزهای خود را کاملا شفاف بیان کنید تا از تعارضهای احتمالی جلوگیری شود.