نویسنده : جواد رستمی
پیامبر گرامی اسلام، حرمت حضرت زینب(س) را همسان با همسر گرامی‌شان خدیجه(س) دانسته و بدان تشبیه کرده‌اند که این نکته‌ای بسیار مهم دارد. حضرت خدیجه(س) با مال و ثروت خود پای اسلام ایستاد و از لذت‌های دنیوی و دارایی و زندگی راحت گذشت تا این نهال را در کنار رسول خدا(ص) یاری کند و تلاش و همت او در این مسیر بر کسی پوشیده نیست. حضرت زینب(سلام‌ا… علیه) هم با فدا کردن فرزندان، برادران و نزدیکانش در عاشورا و تحمل اسارت و رنج و درد سفری بدون خویشان در کنار دشمنان، پای اسلام ایستاد و حقیقت را در زمانی که غبار باطل همگان را گمراه کرده بود، فریاد زد. در سالروز رحلت ایشان به چند نکته کوتاه و قابل‌تامل از این الگوی نیکو برای همه زنان و مردان مسلمان بسنده می‌کنیم.
دختر، خواهر، همسر و مادری نمونه
زینب(س) بدون عاشورا هم شخصیتی عالمه و برجسته همراه با معنویت و معرفت بود که نمی‌توان از کنار فضیلت‌های او بی توجه گذشت. ابن‌عباس از او با عنوان بانوی عاقل و خبیر و دانا نام می‌برد که وقتی حدیث نقل می‌کند، کلاس‌های تفسیر قرآن او در مدینه بسیاری را با حقیقت آشنا و از گمراهی دور کرد. زینب(س) در سراسر عمر پربرکتش، جایگاه واقعی زن در اسلام را نشان داد. او یک دختر، یک خواهر، یک همسر و مادری بود که در همه این عرصه‌ها بروز و ظهوری نمونه داشت. او همان‌طور که مادر و همسری کامل در خانه بود و تربیت فرزندان را بر عهده داشت، در زمان نیاز به حضورش در اجتماع و مبارزه سیاسی با دشمن، بر این عرصه قدم نهاد و استوار و راست قامت با وجود بند اسارت و کینه‌توزی دشمن، فضای غبارآلودی که تبلیغ باطل را به جای حق به خورد مردم می‌داد، بدون هیچ ترسی که نشان از صفات قرآنی اولیای خدا دارد، به نابودی کشاند و به دفاع از حق پرداخت.
الگویی بارز برای زنان و مردان
زینب(س) نه تنها برای زنان که برای مردان هم در حق‌گویی، دفاع از اسلام، صبوری بر مصائب و درد و رنج‌ها، شجاعت و دیگر صفات پسندیده انسانی اسلامی الگویی نمونه و بارز بود. دختر امام‌علی(ع) در سبک‌زندگی خود همچون پدر و مادرش ساده‌زیست و دربرابر دین و اجتماع و مردم و خانواده خویش مسئولیت‌پذیر بود. این سبک‌زندگی او بود که کلامش را در گوش جان غبار گرفته از باطل مردم هم رسوخ داد و بساط ظلم و جور را برچید. همه این موفقیت و ماندگاری قیام عاشورا در طول تاریخ از تبلیغ و ترویج موفقی نشئت گرفته که کار زینب کبری بود و این هم ناشی از تربیت‌اسلامی در خانه علی(ع) و زهرا(س) بود که با گوشت و پوست خود شجاعت و انسانیت، توکل به خدا، امید به او و نداشتن ترس از دشمنان و دیگر معارف حقه الهی را آموخته و در زندگی خویش اجرا کرده است. این جاست که اهمیت تربیت فرزند هم بیش از پیش باید مورد توجه قرار بگیرد.
کارشناس مذهبی
