مراسم سنتی “نواوستی” یا همان “سو اوستی” به معنای پریدن از روی آب است که همه ساله در صبح آخرین چهارشنبه سال با حضور مردم در کنار رودخانه ها برگزار می شود.
آشنایی با رسم نواوستی اردبیل
آیین نواوستی از جمله آیینن های نوروزی آذربایجان است.
براساس سنتی دیرینه که هنوز هم در بیشتر مناطق روستایی برگزار میشود. نو اوستی یا همان پریدن از روی آب صبح چهارشنبه آخر سال برگزار می شود و شکل قدیمی آن به این صورت بود که بعد از گرفتن جشن شب چهارشنبه آخر سال مردم صبح روز چهارشنبه از خواب بیدار میشدند و پدر و مادر، فرزندان، عروسها، نوهها با پوشیدن لباسهای نو و با در دست داشتن کوزه سفالی که همیشه به رنگ سفید با گلهای قرمز بود برای پریدن از روی نهر آب به کنار رودخانه محل زندگی خود میرفتند.
البته در اردبیل رسم بود که مردم به رودخانه بالیقلی چای میرفتند و این مراسم را آنجا انجام میدادند. زمانی که به رودخانه میرسیدند دست و صورت خود را با آب زلال رودخانه میشستند، کوزه را پر از آب میکردند و به نیت پاکی و زلالی سال جدید به خانه میبردند، البته همراه کوزه سفالی خود قیچی، اسفند و جارو نیز میبردند که هر کدام از آنها نماد و سمبل چیزی بودند. با قیچی آب را به نیت بریدن کدورتها و بدیهای سال کهنه میبریدند.
جارو زدن آب، قیچی کردن آب، رها کردن کفش های کهنه در آب و پریدن از روی آب از جمله کارهایی است که در مراسم نو اوستی اردبیل انجام می شود.
دختران جوان نیز در پایان این آئین، کوزههای سفالینی را که در آیین سال گذشته پر از آب کرده بودند میشکنند و با نیت حاکم شدن زلالی و روشنی،کوزههای جدید خود را از آب پر کرده و به خانههایشان میبرند.
بانوان اردبیلی آب کوزهها را به نشان پاکی در چهارگوشه خانه میریزند. در واقع آب از دیرباز به دلیل اینکه پاک و مطهر شناخته می شود، وجه مقدسی داشته و برای تطهیر خانهها در چهارگوشه آن ریخته میشود.
در این باره بیشتر بخوانید:
منظور از بدی ها تمام سحر و جادو حسادت ها و زخم چشم ها و تلسم ها بی که مردم مهربان سر همدیگر با سحر بازی و جهالت و حماقت در می آورند و آخر سال برای شستن کثافات و حسادت ها و جهالت به رودخانه ها می آیند ولی آیا قلبی هم پاک می شود آیا فاسد اصلاح می شود