همان‌طور که ازدواج یکی از مهم‌ترین تصمیمات هر فرد در طول زندگی به‌شمار می‌رود، طلاق هم تصمیم مهمی است که آثار و تبعات آن در سال‌های بعدی زندگی فرد هم وجود خواهد داشت.
نویسنده : دکتر حسین محرابی| روانشناس و مدرس دانشگاه
یکی از مجریان تلویزیون و رادیو در ویدئویی پربازدید در شبکه‌های اجتماعی می‌گوید: «شاید اگر عقل حالا رو داشتم، اگر اتفاقات بعدی رو پیش‌بینی می‌کردم، فکر نمی‌کردم باید جدا بشم با اولین تنش‌ها و اولین واکنش‌ها. فکر می‌کردم مگر چند سال زندگی می‌کنیم؟ چرا باید تحمل کنم؟ بعد فهمیدم که با این تحمل کردن‌هاست که زندگی فرم می‌گیره و پیش میره. اگر آدم با اولین گردباد کنار بکشه، بعد دوباره گردباد بعدی میشه. وایستا تا گردباد از زیر پات رد بشه اما من وانستادم، جا خالی دادم. بعد گردباد بعدی اومد. از این که اون سال از همسرم جدا شدم، پشیمونم، آره من پشیمونم از اینکه متارکه کردم…».
در ادامه چند نکته قابل تامل را مطرح می‌کنم.
عاقبت فرار از مشکل به‌جای حل آن
از منظر روانشناسی و بر اساس دانش مربوط به مهارت تصمیم‌گیری، هرگاه انسان تصمیم منطقی و آگاهانه‌ای اتخاذ کند، مسئولیت بیشتری را در قبال آن تصمیم می‌پذیرد. ابراز پشیمانی و سایر افرادی که بعد از طلاق دچار این احساس می‌شوند، موید این امر است که اگر فردی در بزنگاه‌های مهم زندگی به‌جای فرار از مشکلات، همه تلاش خود را برای ریشه‌یابی و حل آن‌ها انجام دهد حتی اگر منجر به نتیجه مطلوب نشود، باعث می‌شود که فرد در آینده احساس پشیمانی نکند. بنابراین کمتر دچار عذاب وجدان و پشیمانی می‌شود زیرا معتقد است که کوتاهی نکرده است.
تصمیم تحت تاثیر هیجانات
برخی افراد اگر پیش‌بینی آینده را داشتند طلاق نمی‌گرفتند، موضوعی است که باید عرض کنم حتی اگر انتظار پیش‌بینی از زوجین نداشته باشیم ، اینکه تصمیمات مهم نباید تحت تاثیر هیجانات و القائات دیگران گرفته شود، یک موضوع بدیهی است و انتظار می‌رود که زوجین متقاضی طلاق، ضمن فراگیری مهارت‌هایی از قبیل ارتباط موثر و گفت‌وگو، حل مسئله و تعارض، تصمیم‌گیری و … مدتی را بر اساس آموزه‌های کسب شده رفتار کنند و نوعی فرصت به خود و رابطه‌شان بدهند. در این صورت می‌توان گفت تصمیمی که می‌گیرند آگاهانه و قابل دفاع خواهد بود.
پشیمانی طبیعی است اما …
در مجموع می‌توان گفت با توجه به اینکه دانش و تجربیات جدید باعث اشراف بیشتر انسان بر مسائل می‌شود، به طور طبیعی احساس پشیمانی کم و بیش در زندگی بیشتر افراد وجود دارد و گاهی باعث کاهش اعتمادبه‌نفس هم می‌شود؛ ولی از منظر روانشناسی باید عرض کنم که همه ممکن است اشتباه کنند، بنابراین بهتر است به جای افسوس خوردن از آن‌ها عبرت گرفته و برای رسیدن به کمال استفاده کنند.
