زن ۳۵ ساله که شوهرش کارگر هتل است، داستان زندگی خود را اینگونه بازگو می کند.
زن ۳۵ ساله ای است که کودک خردسالش را در آغوش می فشرد، گفت: در یک خانواده پرجمعیت به دنیا آمدم اما روابط عاطفی خوبی بین اعضای خانواده ام حکمفرما بود به همین دلیل هیچ گاه در خانواده احساس کمبود محبت نداشتم و تنها به تحصیل می اندیشیدم و شاگردی نمونه بودم.
در رشته علوم تجربی دیپلم گرفتم خیلی دوست داشتم در رشته پزشکی ادامه تحصیل بدهم اما در همین زمان پسر عمویم به خواستگاری ام آمد و چون پسری با اخلاق و مهربان بود، من هم قبول کردم که با او ازدواج کنم چرا که خلیل را به خوبی می شناختم و می دانستم پسری سر به راه است.
او تا مقطع راهنمایی درس خوانده و در هتل ها کارگری می کرد. بعد از ازدواج هم بیشتر جذب خوش رفتاری های او شدم و به این زندگی شیرین می بالیدم. هشت سال از ازدواج مان گذشته بود که پسرم به دنیا آمد و من فکر می کردم روزگارم زیباتر خواهد شد.اما یک روز ورق برگشت و مسیر زندگی من و خلیل در مرز دوراهی قرارگرفت چرا که او به خاطر معاشرت با برخی از افرادی که به مسافرخانه رفت وآمد می کردند، به مصرف تریاک آلوده شده بود.
با وجود این و بعد از گفت وگوهای زیاد بازهم در مسیری قرارگرفتم که شوهرم در آن مسیر حرکت می کرد. با خود می اندیشیدم او را تشویق به ترک اعتیاد می کنم و به خاطرات خوش گذشته باز می گردیم اما نه تنها تلاش هایم به نتیجه نرسید بلکه روزی متوجه شدم که آلات و ادوات استعمال مواد مخدر صنعتی را به دست گرفته است و شیشه مصرف می کند.
آن قدر شوک زده شدم که نمی دانستم چه کنم، این در حالی بود که به تازگی دخترم نیز به دنیا آمده بود که ای کاش هیچ گاه به دنیا نمی آمد و این روزهای تلخ را نمی دید. خلاصه از آن روز به بعد رفتارهای خلیل هم تغییر کرد. او به خاطر مصرف شیشه دچار توهم می شد و من و پسرم را کتک می زد. چندین بار سعی کردم او را در مراکز ترک اعتیاد بستری کنم اما بازهم فایده ای نداشت. بالاخره کار به جایی رسید که دیگر نمی توانستم این شرایط اسفبار را تحمل کنم، انگار او مسیر زندگی خود را در بیراهه انتخاب کرده بود اما ای کاش…
