پسر ۲۲ ساله‌ام مدام می‌گوید که بگذارید در حال خودم باشم.
نویسنده : فاطمه محمدی | کارشناس‌ارشد روان‌شناسی بالینی
سوال: من مادر یک پسر ۲۲ ساله هستم. پسر من از بچگی سختی زیاد کشید و چون پدرش به او سخت‌گیری زیادی می‌کرد، رابطه صمیمی با من و پدرش ندارد. الان هم که بزرگ شده، متاسفانه حس می‌کنم دچار افسردگی شده، امید به زندگی‌اش از قبل کمتر شده و همچنان رابطه اش با ما مثل قبل است. دنبال کاری هم اگر برود، نیمه کاره ول می‌کند و کلا حرفش این است که بگذارید توی حال خودم باشم و کاری به من نداشته باشید. می‌شود بگویید ما باید با چه روشی با او صحبت یا برخورد کنیم؟
پاسخ: مادر گرامی، به‌طور کلی فرزندانی که در خانواده‌های بسیار سخت گیر پرورش می‌یابند، فرصت برقراری ارتباط دوستانه و موثر با والدین برایشان بسیار کم خواهد شد، در نتیجه در بزرگ سالی به شدت از والدین فاصله می‌گیرند و معمولا به خواسته‌های والدین بی‌اعتنا خواهند شد. در نتیجه این رفتارها، شکاف و فاصله‌ای که از قبل بین فرزندان و والدین ایجاد شده است، عمیق‌تر و روابط‌شان روزبه‌روز کم رنگ‌تر خواهد شد.
این ارتباط باید ترمیم شود
در قدم اول باید به ترمیم شکاف‌های ایجاد شده در رابطه با فرزندتان بپردازید. در پیامک گفته بودید که فرزندتان سختی‌ها و مشکلات زیادی را متحمل شده که مشکلاتی را در رابطه‌تان با او ایجاد کرده است؛ پس قبل از هرکاری به ترمیم این شکاف‌ها بپردازید. سعی کنید درباره مشکلات گذشته با فرزندتان باب صحبت را باز کنید و اجازه بدهید بین تان رابطه دوستانه شکل بگیرد و فرزندتان بتواند دوباره به رابطه والد-فرزندی خود اعتماد کند. شایان ذکر است که ترمیم رابطه و ایجاد اعتماد میان شما و فرزندتان یک هدف بلندمدت است و زمان و انرژی نسبتا زیادی را می‌طلبد. بعد از این که رابطه شما با فرزندتان ترمیم شد به صورت تدریجی سعی در پیوند دادن و ترمیم رابطه فرزندتان با پدرش کنید. توجه داشته باشید که این موضوع نیازمند همکاری همه جانبه همسرتان و تغییر نگرش اساسی در اوست.
اهداف و احساسات فرزندتان را جویا شوید
اگر فرزندتان همه کارهایش را نیمه کاره رها می‌کند، بیش از هرچیز به حس سردرگمی ایشان در رابطه با شغل دلخواه‌شان مربوط می‌شود. توجه داشته باشید که در درجه اول به ترمیم رابطه‌تان با ایشان بپردازید و بعد از این که یک رابطه صمیمانه حداقلی شکل گرفت درباره علاقه‌مندی‌های فرزندتان و اهدافش برای آینده مکالماتی را داشته باشید. در این صورت می‌توانید از علاقه‌مندی‌ها و سردرگمی‌های ایشان آگاه شوید و تا جایی که در توان تان باشد در این زمینه به او مشورت بدهید. اما توجه داشته باشید که این مکالمات باید کاملا دوستانه باشد و هیچ تحمیل نظر یا اجباری در آن وجود نداشته باشد.
درباره افسردگی‌اش با یک روان‌شناس مشورت کنید
در باره این که گفته بودید احساس می‌کنید فرزندتان افسرده است باید گفت تشخیص اختلالاتی همچون افسردگی به شدت تخصصی است و نیاز به جلسات درمانی با روان شناس یا روان پزشک دارد، پس در صورت امکان با یک متخصص در این زمینه مشورت داشته باشید.
