دایگان معمولا بیرون شهرها زندگی می‌کردند تا کودکان را در هوای صحرا پرورش دهند تا رشد و نموشان کامل و استخوان‌بندی آن‌ها محکم‌تر شود.

در سوره‌های آل‌عمران، محمد، فتح و احزاب، در آیه‌های ۱۳۸، ۲، ۲۹ و ۴۰، او را به نام «محمد» و در سوره صف، آیه ۶ به نام «احمد» خوانده است.