جوان ۲۰ ساله گفت: پدرم نگهبان یک کارخانه تولیدی بود اما به خاطر اعتیادش به مواد مخدر از محل کار اخراج شد. او دیگر نمی توانست هزینه های زندگی را تامین کند و به همین دلیل مدام با مادرم مشاجره و درگیری داشت تا جایی که دیگر مادرم نتوانست این شرایط را تحمل کند و درحالی از او جدا شد که من در کلاس چهارم ابتدایی تحصیل می کردم.

مادرم مدتی بعد با مرد دیگری ازدواج کرد و من برادر وکوچک‌ترم نیز نزد پدرمان ماندیم. از سوی دیگر زندگی ما آن قدر آشفته شد که بالاخره پدرم بعد از گذشت یک سال از این ماجرا تصمیم به ترک اعتیاد گرفت و اکنون ۹ سال است که دیگر لب به مواد مخدر نزده است اما من همزمان با شیوع کرونا در کشور و به خاطر نداشتن گوشی تلفن هوشمند مجبور شدم درس و مدرسه را رها کنم.

آن زمان در کلاس دهم و در رشته مکانیک هنرستان تحصیل می کردم، به همین دلیل هم تصمیم گرفتم تا برای کمک به تامین مخارج زندگی خانواده ام در یک تعمیرگاه مکانیکی خودرو کار کنم! خیلی زود به شاگردی زبردست تبدیل شدم و در امور فنی خودرو مهارت خوبی یافتم ولی در حالی که ۱۶ بهار از عمرم گذشته بود به همراه دوستانم به پارک و خانه دوستان می رفتیم تا کمی خوش بگذرانیم. در همین روزها بود که با تشویق دوستانم مصرف سیگار و حشیش(سیگاری) را شروع کردم اما هیچ اطلاعی از فرجام این رفتارهای احمقانه نداشتم تا این که بالاخره پدرم حدود یک سال قبل با زن جوانی ازدواج کرد و من نتوانستم با نامادری کنار بیایم.

این بود که خانه پدرم را رها کردم و به پاتوق مجردی یکی از دوستانم رفتم که افراد زیادی برای مصرف مواد مخدر به آن جا می آمدند. طولی نکشید که من هم به همراه آنان به مصرف مواد مخدر صنعتی روی آوردم و بعد از آن برای آن که هزینه های سنگین اعتیادم را تامین کنم از حدود ۵ ماه قبل به همراه برخی از دزدان به سرقت کابل های برق و مخابرات روی آوردم اما ای کاش…