عبارت «شاخسِی»، برگردان ترکی از «شاه‌حسین» است. ریشه تاریخی این آئین، به شبی بازمی‌گردد که گروهی از یاران آن حضرت با دیدن اضطراب و نگرانی اهل‌بیت (ع) به ویژه کودکان در صفوفی مشابه «شاخسِی»های امروز، گرد آمده و پیمان وفاداری و رشادت را با حضرت سیدالشهدا (ع) تازه‌ کردند.