سوال: 

آدم‌هایی که دور و بر من هستند، با رفتارها و حرف‌هایشان روی اعصابم هستند. این روزها، خیلی از دست اطرافیانم عصبانی و ناراحت می‌شوم بنابراین از بیشترشان شاکی، عصبانی و گاهی متنفر هستم. گاهی هم خودم را بابت این افکار سرزنش می‌کنم و پشیمان می‌شوم.

پاسخ:

مخاطب گرامی، قبل از هر اقدامی باید در ابتدا علت خشم شما بررسی شود که ممکن است از یک احساس افسردگی درمان نشده یا یک آسیب شخصیتی یا علت هورمونی و فیزیولوژیکی باشد اما همه افراد زمانی که احساسات منفی خیلی شدیدی را تجربه می‌کنند، بلافاصله می‌خواهند از دست این احساسات منفی رها شوند بنابراین شروع به توهین به دیگران می‌کنند یا خشم‌شان را به صورت فیزیکی نشان می‌دهند. شما هم خشم‌تان را ظاهرا به صورت نشخوار فکری نشان می‌دهید، آن را درون خودتان می‌ریزید، به دیگران توهین می‌کنید و باز به دلیل توهین به دیگران دچار عذاب وجدان می‌شوید. این ناراحت کننده است که علاوه بر احساس خشم درون‌ریزی شده، احساس گناه هم می‌کنید. در ادامه چند توصیه به شما دارم.

دست از سرزنش خودتان بردارید

اولین توصیه من به شما این است که خودتان را سرزنش نکنید چراکه خشم، یک احساس طبیعی و ناشی از درد روانی است که شما تجربه کرده‌اید. همه ما در وجودمان دردهایی (تله‌های ذهنی) داریم که باعث می‌شود دیگران، خودمان و دنیا را غیر منطقی تفسیر کنیم و با هر صحبتی از جانب دیگران تله‌های ذهنی ما فعال شود و از دیگران خشمگین شویم. بنابراین از شما می خواهم به کمک روان شناس (طرحواره) درمانگر، تله‌های ذهنی خودتان را بشناسید.

مدیریت خشم را فرا بگیرید

بدانید خشم یک احساس کاملا گذراست. زمانی که شما خشمگین هستید، کمی بعد خشم وجود نخواهد داشت و با یک برخورد نابه جا با نزدیکان خود ممکن است پل‌های ارتباطی پشت سرتان را خراب کنید. همان‌طور که می‌دانید، خشم قابل کنترل است. ما رفتارهای بروز خشم را از دیگران یاد گرفته‌ایم پس کنترل آن در دست ماست. شیوه‌های درست ابراز خشم را یاد بگیرید. به عنوان مثال بعد از عصبانی شدن از دست یکی از نزدیکان‌تان، به او بگویید که بعداً درباره این موضوع صحبت خواهید کرد. حد و مرز خودتان را با دیگران مشخص کنید و اگر می‌توانید قبل از بروز هر رفتار خشمگینی، محیط را برای لحظاتی ترک کنید.

نویسنده : هدی معتمدالصنایعی | کارشناس ارشد روان شناسی بالینی