سیره علمیوگفتاری امامرضا(ع) در خانواده
نویسنده : جواد رستمی | کارشناس مذهبی
توجه امام رضا(ع) به مسائل حوزه خانواده، ازدواج، تربیت فرزند و… نشان از اهمیت این مسائل در مسیر سعادت دنیوی و اخروی انسانها دارد. سالروز میلاد پربرکت امام هشتم(ع) را باید غنیمت شمرد تا در این فرصت هم از کلام و رفتارشان بیاموزیم و در زندگی به کار بگیریم که این سبب جلب رضایت خدا خواهد شد و وظیفهای است که به گردن ما نهاده شده است. امام رضا(ع) برای تمام مراحل زندگی سفارشاتی دارند که اگر به آنها عمل کنیم، باعث آرامش، موفقیت و سعادت در زندگی میشود.
توصیههای امام رضا(ع) به زوجین
امام رضا(ع) در سیره عملی و گفتاریشان به اخلاق در خانواده و روابط بین زوجها هم توجه ویژهای داشتند. ایشان در حدیثی به مردان توصیه میکنند همانگونه که آراستگی و زیبایی را از زن خویش انتظار دارید، شما هم مرتب و تمیز و آراسته باشید تا همسرتان از شما دلزده نشود یا به غیر تمایل پیدا نکند (بحارالانوار، ج ۷۳ ، ص۱۰۰). این نکتهای کلیدی در زندگیمشترک است که هر دو طرف باید خویش را برای یکدیگر آراسته و آماده کنند تا ضمن تامین نیازهای عاطفی، اولا آرامش را در زندگی خویش حاکم کنند و از سوی دیگر زمینه لغزش یکدیگر را از بین ببرند. زن و شوهری که عاطفه خود را خرج یکدیگر میکنند، نظر رحمت خداوند و افزایش این مهر و محبت را در زندگی خویش به وضوح تجربه میکنند که حاصل آن آرامش و آسایش، شادی و دلخوشی خواهد بود و این نتیجه تاثیر مثبتی بر فرزندان و تربیت آنها هم خواهد داشت.
رمز تربیت فرزند صالح
نحوه تعامل زوجها با پدرومادر خویش، تربیت عملی را در زندگی برای فرزندان به نمایش میگذارد. با این بیان اشارهای به فرمایش امام رضا(ع) نسبت به پدر و مادر میکنیم که فرمودند: «خداوند به سپاسگزاری از پدر و مادر فرمان داده، اگر چنین نکنیم گویا سپاسگزار خداوند نبودهایم» (خصال شیخ صدوق ص۱۰۷). توجه داشته باشید اثر این سپاسگزاری در زندگی چنان میشود که فرزندان ما هم از زحماتی که برایشان متحمل شدهایم، تشکر میکنند و قدردان آن خواهند بود؛ اما اگر خلاف آن را ببینند، زحمات ما را ناچیز و وظیفه میشمارند که این حال و احوال، زندگی را چنان پیش میبرد که سبب تلخ کامی و دل آزردگی از یکدیگر می شود. بنابراین حدیث، این طور برداشت میشود که یکی از رموز تربیت فرزند صالح، سپاسگزاری از والدین است. امام رضا(ع) در بیانی دیگر نافرمانی از پدر و مادر را سبب سلب توفیق عبادت و بیاحترامی به آنان را ناسپاسی نعمت دانستند که سبب کم شدن نسل و قطع آن میشود(بحار، ج۷۴، ص۷۴). یادمان باشد، هرگونه عمل کنیم با ما رفتار خواهد شد.