مشاوره فردی: دخترعمویم بعد از فوت خواهرش از زندگی سیر شده است.
نویسنده : صدیقه معدنی| کارشناس ارشد روان شناسی
سوال: دو دخترعمو داشتم که از بچگی با هم بزرگ شدیم. البته من الان ۱۹ ساله‌ام و از هر دوی آن‌ها بزرگ‌تر بودم. یکی از دخترعموهایم چندماه پیش فوت کرد و همه ما را در شوک فروبرد. دخترعموی دیگرم ۱۴ سال دارد. بعد از آن اتفاق حال او هم خوب نیست. دختر پرانرژی بود اما الان انگار از زندگی سیر شده و حوصله هیچ کاری را ندارد. کاری از دست من برمی‌آید؟
پاسخ: مخاطب‌گرامی، این‌که به فکر دخترعموی‌تان و شرایط نامناسب روحی او هستید، تحسین‌برانگیز است. در خصوص بحث سوگ و غم‌دیدگی، افراد بسته به عوامل مختلفی چون سن، میزان صمیمیت با فرد از دست‌رفته، میزان دریافت حمایت از سمت دیگر اعضای خانواده، ناگهانی بودن یا قابل پیش‌بینی بودن مرگ متوفی و… واکنش نشان می‌دهند و زمان داغدیدگی به طور معمول تا شش ماه طبیعی است. این که گفته‌اید از بچگی با هم بزرگ شده‌اید یعنی که رابطه نزدیکی با وی دارید و می‌توانید نقش موثری در سوگواری او داشته باشید. و اما چند توصیه به شما:
خاطرات دخترعموی‌تان را بشنوید
بهتر است هرچند وقت یکبار به دیدن او بروید و به مرور خاطرات خواهر فوت‌شده ایشان و بازگویی آن‌ها بپردازید. همچنین سعی کنید مشارکت دختر عمویتان را در بیان و ابراز احساسات داشته باشید تا تخلیه احساسات صورت گیرد و به لحاظ ذهنی ایشان کم‌کم درک کند که راه ارتباطی با خواهر از دست‌رفته‌اش همین مرور خاطرات است.
با هم بر سر مزار دخترعموی‌تان بروید
هر از گاهی با هم بر سر مزار مرحوم بروید و بگذارید دختر عمویتان تنها دقایقی در این موقعیت باشد تا دل‌گفته‌هایش را با او بگوید و به نوعی خداحافظی کند و بداند موعد ارتباط احساسی با فرد از دست‌رفته مثلا آخر هفته‌ها و بر سر مزار یا مرور خاطرات است. در این واکنش‌ها شما به دخترعموی‌تان کمک می‌کنید تا به شکل سازگارانه‌ای با از دست‌دادن خواهرش کنار بیاید و نوع رابطه‌اش از شکل دیدار هر روز و ارتباط مستقیم با خواهرش در زمان حیات، به مرور خاطرات و پذیرش نبودن وی باشد که باید با همراهی شما برای ایشان جا بیفتد.
کمک کنید تا زندگی را از سربگیرد
شما به عنوان یک همراه به دخترعموی‌تان کمک کنید تا زندگی را از سر بگیرد و به فعالیت‌های تحصیلی خود ادامه دهد. درباره واکنش‌های داغدیدگی در سن و سال دخترعموی‌تان بدانید اولین آن‌ها واکنش تحصیلی به مرگ معرفی شده است. واکنش‌هایی که در محیط مدرسه معمولا نشان داده می‌شوند، تمرکز نداشتن، کاهش نمرات کلاسی، کاهش حافظه، خیال‌بافی‌های بیشتر از حد معمول و… را دربرمی‌گیرد. کودکان و نوجوانانی که با یک فقدان ناگهانی مانند مرگ در حال کنار آمدن هستند، ممکن است انگیزه انجام فعالیت‌های ورزشی، شرکت در گروه‌های اجتماعی یا تکالیف مدرسه را نداشته باشند و از لحاظ هیجانی فاصله بگیرند یا واکنش‌های اضطراب‌زا و پرخاشگرانه بیشتری نسبت به گذشته از خود نشان دهند. اگرچه بسیاری از نشانه‌هایی که بلافاصله پس از مرگ عزیزان پدید می‌آیند، ۶ تا ۱۲ ماه بعد از واقعه به تدریج کاهش می‌یابند ولی مشکلات برخی از افراد ادامه دارد که نیازمند مداخلات بالینی است. بنابراین در صورت طولانی‌تر شدن و گذشت ۶ ماه تا یک سال و طبیعی نشدن رفتارهایش، حتما از روان‌شناس کمک بگیرید تا به او در سوگواری بههنجار کمک کند.
