مشاوره فردی : در ۶۳ سالگی، من مانده‌ام تنهای تنها
نویسنده : بنفشه دولت‌آبادی| روان‌درمانگر و مشاور خانواده
سوال: خانمی هستم که خواهر و برادرهایم به‌خاطر این که گاهی‌اوقات بدون ملاحظه حرف‌هایم را به آن‌ها می‌گویم و عصبانی و بداخلاق می‌شوم، با من قطع رابطه کرده اند. بچه‌هایم هم به من سر نمی‌زنند. در ۶۳ سالگی، تنهای تنها مانده‌ام. تلاش کردم همه را فراموش کنم، اما نمی‌توانم. راهنمایی ام کنید.
پاسخ: با توجه به توضیحات مختصر شما و هرچند اطلاعات زیادی درباره شما نداریم، اما احتمالا خودتان هم متوجه شده اید که علت و ریشه تمام واکنش‌های اطرافیان‌تان اعم از خواهر و برادرها و فرزندان تان ، کم بودن تحمل و ضعف اعصاب شماست و سوال اصلی این است که منشأ کم ظرفیتی و حساسیت و عصبانیت شما چه افراد یا رفتارهایی هستند؟ شناسایی موقعیت‌ها، زمان‌ها و افرادی که باعث می‌شوند شما این واکنش را نشان بدهید به شما در شناخت علت این رفتار و تغییر آن کمک خواهد کرد. برای درمان بدخلقی به شما چند پیشنهاد می کنم.
به کنترل خشم خود فکر کنید
گاهی اوقات حق دارید آزرده و عصبانی باشید، اما سعی کنید در این مواقع از یک دیدگاه دیگر به این مسئله نگاه کنید. چشم‌انداز منفی به آینده نداشته باشید. افکار بدبینانه می‌تواند همه چیز را بدتر از آن چه هست، نشان دهد. همیشه برای کنترل خشم خود فکر کنید که در آن موقعیت چه کار دیگری می‌توانید انجام دهید و آیا جور دیگری می‌توانید به مسائل نگاه کنید؟
ناراحتی‌تان را به خواهر و برادرها و فرزندان تان بگویید
زمانی که ناراحت نیستید درباره اوقاتی که دچار عصبانیت می‌شوید، فکر و راه‌حلی را پیدا کنید. به طور مثال،اگر خواهر و برادرها یا فرزندان‌تان در جایی هستند و می‌توانید به دیدن‌شان بروید، حضوری یا تلفنی راجع به دلخوری خود صحبت و با آن‌ها ارتباط برقرار کنید. حتی از آن‌ها گلایه کنید، اشکالی ندارد، اما تلاش کنید، مشکل را حل و سعی کنید به خودتان یادآوری کنید که ابراز ناراحتی، کار ناپسندی نیست. البته شما ممکن است هنگام صحبت با اطرافیان‌تان خشمگین شوید، در این هنگام خشم خود را فرو ببرید و در فرصت مناسب با شخص مدنظر، منطقی صحبت کنید. تمام احساسات خودتان را با او در میان بگذارید و بگویید چه مواردی شما را دلخور می‌کند. احساس خود را نادیده نگیرید. این مسئله به کنترل خشم شما کمک خواهد کرد و دیگران مفهوم رنجش و دلخوری شما را متوجه خواهند شد و به شما کمک خواهند کرد.
ذهن‌تان را با خاطرات خوشایند آرام کنید
در مواقعی که روز پر مشغله‌ای را سپری کرده‌اید، حتی به یاد آوردن یک اتفاق کوچک برای کنترل عصبانیت به شما کمک خواهد کرد. به‌طور مثال، فکر کردن به یک خاطره خوشایند یا حتی خنده‌دار باعث می‌شود ذهن‌تان آرام و از عصبانیت به دلیل اتفاقات غیر مهم و گذرا جلوگیری شود. همچنین شما باید مکانی دنج و آرام را در محل زندگی خود پیدا کنید. هرگاه دچار عصبانیت می‌شوید به اتاقی بروید که شما را خوشحال می کند، مکانی را پیدا کنید که حتی برای چند لحظه بتوانید در آن جا تنها باشید. شاید یک دقیقه گذراندن زمان در یک اتاق و مکانی آرام به شما بسیار کمک کند.
