نگرانم چون پسر ۷ سالهام قلدر نیست و بیشتر رفتارهایش دخترانه است.
نویسنده : دکتر فریده ناصری | روانشناس کودک
سوال: پسری ۷ ساله دارم. یک خواهر بزرگتر دارد که ۱۰ ساله است. پسرم خیلی احساساتی است و رفتارهایش شبیه خواهرش است. یک جورهایی، رفتار دخترانه دارد و مثل پسرها قلدر نیست. باید نگران این موضوع باشم یا در آینده درست میشود؟
پاسخ: والد گرامی، متخصصان روان شناسی اعتقاد دارند در شکلگیری شخصیت هر فرد سه عامل وراثت، محیط و اراده فردی یا خود نقش دارند. اما این که کدام یک از عوامل مذکور در این روند اثر بیشتری به جا میگذارند در افراد مختلف متفاوت است. این سه عامل علاوه بر خلقوخو و رفتار، ویژگیهای ظاهری و جسمانی فرد را هم تحتتاثیر خود قرار میدهد. پرسیدهاید باید نگران برخی رفتارهای پسرتان باشید یا نه؟ در ادامه نکاتی را در همین باره خواهم گفت.
شباهت رفتارهای پسرتان به خواهرش طبیعی است اما …
ظاهرا پسر ۷سالهتان به گفته شما، رفتارهایش شبیه خواهرش است. فرزندان ما بهخصوص در سنین پایینتر، رفتارهای والدین، خواهران و برادران و حلقههای افراد درجه اول از اقوام، خویشان، دوستان، هم بازیها، همکلاسیها و … را از خود نشان میدهند. به واقع میتوان گفت کودکان آینه تمام نمایی از رفتارها، گفتارها و اندیشههایی هستند که با آنها زندگی میکنند. بنابراین وضعیت و شباهت رفتاری پسرتان به خواهر بزرگ ترش از نظر علمی و منطق تربیتی، طبیعی است اما در یک صورت باید مورد توجه ویژه قرار گیرد. وقتی که فرزند ما تمایلات شدید به انجام رفتارهای خاص خواهرش را از خود به نمایش بگذارد، باید این مسئله را دقیقتر بررسی کرد. به عنوان مثال او به جای انتخاب اسباببازیهای خاص پسرانه یا بازیهای ویژه هم سنوسالان همجنس خودش، بیشتر میل به شرکت در بازیهای دخترانه و اسباببازیهای ویژه این جنس داشته باشد.
شاید خانوادهتان مادر سالار است
درباره رفتارهای دخترانه پسرتان، باید تیپ و الگوی خانواده شما هم بررسی شود و شاید در گروهی قرار بگیرد که به اصطلاح مادر سالار است. در چنین شرایطی، ناگزیر رفتارهای خانمانه در زندگی شما پررنگتر هستند. در این جا قصد بررسی دقیق زندگی شما و الگوی تربیتیتان را در این مختصر نداریم، فقط به عنوان یکی از احتمالهای درخور تامل درباره پرسشتان، این مسئله باید مطرح
می شد.
در ابتدا نیازی به بررسی پزشکی نیست
یک احتمال دیگر هم این است که بررسیهای پزشکی در برخی موارد ضرورت پیدا میکند اما در شروع امر نیازی نیست. در زندگی معمولی خانوادههای دارای دو فرزند، دو یا چند فرزند توامان پسر و دختر، هرکدام از رفتارهای هر جنس به درجاتی با اقبال و استقبال جنس مخالف هم مواجه می شود که فینفسه عملی ناپسند و مذموم نیست و این در صورت تدبیر پسندیده والدین چه بسا به عنوان نقطه قوت فرزند ما در زمانهای آینده که تشکیل زندگی مستقل خانوادگی میدهند، به شمار آید.
بدون پیشداوری از مشاور کمک بگیرید
جمع بندی نهایی این است که در این مرحله، بدون پیش داوری عمیق و جستوجوهای غیرعلمی نباید موجبات نگرانی خودتان را فراهم کنید؛ مگر این که کودک شما در میان مدت و سپس طولانی مدت هیچ گونه تمایلی یا دست کم علاقهمندی به ایفای نقش پسرانه خود نداشته باشد. آن هنگام بنا به ضرورتهای پیش آمده، ماجرا باید از طریق مشاوران متخصص در حوزه کودک بررسی شود .
