مواجهه جدی با نبود اینترنت به ما نشان میدهد زندگی روزمره ما چه وابستگی عمیقی به آن دارد.
چند روزی بود که سرعت اینترنت خیلی پایین بود؛ اما کارمان را راه میانداخت، تا اینکه برای چند ساعت، اینترنت در برخی نقاط کاملاً قطع شد و نهایتش چند دقیقه میآمد و میرفت و خلاصه همه کارها را مختل کرده بود.
اینکه متناسب با قیمت، باید اینترنت خوب و پرسرعت در اختیار کاربران باشد و هیچ بهانهای برای مختل شدن آن قبول نیست جای خودش اما مدتها بود مواجهه جدی با نبود اینترنت در زندگیمان نداشتیم.
خیلی از ما فکر میکنیم اعتیاد بهگوشی هوشمند و اینترنت مخصوص گیمرهایی است که ۲۴ ساعته توی نت هستند. هودی مشکی بهتن دارند که کلاهش را روی سر کشیده اند و چشمانشان از فرط خستگی و کمخوابی قرمز شده اما وقتی تجربه جدیتری از نبود اینترنت برای چند ساعت داشتیم فهمیدیم ما هم وابستگی جدی داریم و مهارتهایی که قبلاً در زندگی برای خرید، مطالعه، تماشای فیلم و … داشتیم بدون اینترنت بهطور جدی میلنگد. یک دور همه چیز را مرور کنیم.
معطلی کنار خیابان
خیلی از ما حاضریم کُلی کنار خیابان منتظر تاکسی اینترنتی باشیم اما با یک آژانس یا موارد مشابه تماس نگیریم. تا وقتی اینترنت هست فکر میکنیم تاکید زیاد روی استفاده از خدمات گران تاکسیهای اینترنتی چیز عجیبی نیست اما وقتی متاسفانه اینترنت نیست میفهمیم عادت ما گاهی هم میتواند بهضررمان باشد.
آدرس نپرسیدن
نرمافزارهای مسیریاب خیلی وقتها باگ دارند، قبل از مقصد صدای نرمافزار در خودرو میپیچد که: «شما به مقصد رسیدید». فناوری برای راحتی ماست. حتماً باید از آن استفاده کرد، اما نباید در حدی به آن وابسته شد که اگر یک نرمافزار خطا داشت مهارت ارتباطی ما برای آدرس پرسیدن از دیگران ضعیف شده باشد.
تماشای فیلم و سریال
خیلی از ما با سیدی فیلم میدیدیم و کارمان به فلش و هارد کشید اما چند وقتی است دیگر اهل تماشای کلاسیکهای سینما نیستیم، چون پلتفرمها روی محصولات روز ایران و جهان متمرکز هستند. تماشای فیلم و سریال بهصورت آنلاین مزیتهای زیادی دارد، دیگر نگران کیفیت زیرنویس، مشکلات مربوط به هماهنگ کردن آن با تصویر و… نیستیم اما کمی ذوق ما را هم تحتالشعاع قرار میدهد. قبلاً براساس سلیقه یا توصیه دیگران فیلم میدیدیم و از بین کلی اثر قدیمی و جدید حق انتخاب داشتیم. حالا روی تازهترین آثار متمرکز هستیم. باز هم تاکید میکنیم حرف ما این نیست که بیخیال اینترنت شویم، صحبت این است که میزان وابستگیمان را بشناسیم و حواسمان باشد استفاده از این ابزارهای روز و کارامد سلیقه ما را تغییر ندهد.
خرید غذا و نان و…
قبلا زیر شیشه میزهای محل کار و کنار یخچال خانهها پر بود از منوی رستورانها و شماره اشتراکی که باید موقع سفارش غذا اعلام میکردیم. برنامههای خرید اینترنتی غذا امکان اینکه ما با حوصله منوی تعداد بیشتری رستوران را بررسی و مقایسه کنیم، فراهم کردند، دیگر لازم نیست موقع تحویل غذا نگران پول خرد و… کم و زیادش باشیم، چون پولش را هم اینترنتی میدهیم، اما اگر اینترنت نباشد تکلیف زندگی روزمرهای که حتی نانش اینترنتی خریداری میشود چیست؟ این میزان از وابستگی بد نیست، اما نباید تنها ابزار ما برای زندگی روزمره باشد. واضح است که خرید آنلاین راحتتر است. در سوخت، ترافیک و زمان صرفهجویی میکند اما بد نیست در بزنگاههایی مثل قطعی اینترنت حواسمان باشد درگیر اینرسی رفتاری نباشیم یعنی آنقدر به یک نوع رفتار عادت نکنیم که دربرابر هر تغییری واکنش منفی داشته باشیم. پیامرسانها باعث شده از حال همدیگر بهصورت ۲۴ ساعته با خبر باشیم، اما اگر نباشند ما گیج و کلافهایم چون مدتهاست در حالت دیگری زندگی نکردهایم.
سید سورنا ساداتی
