مشاوره فردی: شوهرم میگوید نوه شلوغ کارمان نباید به خانه مان بیاید.
سوال:
عروسمان یک دختر ۲ ساله دارد که خیلی شلوغکار است. شوهرم هم به تمیزی حساس است. حالا میگوید اگر میخواهی به خانهمان دعوتشان کنی به عروس بگو که جلوی خرابکاریهای بچهاش یعنی نوهمان را بگیرد وگرنه دیگر خانه ما دعوتشان نکن. چه کنم؟
پاسخ:
رفتارهای کودکان به ویژه در سنین ۲ تا ۳ سالگی مبتنی بر کشش، غریزه و تمایلات طبیعی آنهاست و کاملا عاری از قصد و عمد. بنابراین با قبول این اصل میتوان حدس زد که والدین چه مسئولیتی در قبال فرزندان خردسال خود دارند. در ادامه چند توصیه به شما داریم.
به نوهتان برچسب «شلوغکار» نزنید
همسر گرامی شما نیاز جدی به تغییر نگرش درباره برچسب «شلوغ کاری» نوه خود دارند، به عبارتی کنجکاوی، میل به بازی، برقراری ارتباط به روشهای کودکانه تحت عنوان شلوغکار و گاه بیادب و لوس تلقی میشود و والد را مجاب میکند با بیادبی برخورد کند و در صدد اصلاح آن برآید، در صورتیکه خود والد نیاز به اصلاح دارد. کودکان نازنین ما با توجه به زندگی شهری و آپارتمانی از حداقل تحرک و اغناء میل کنجکاوی برخوردارند بنابراین بر اساس گرایش طبیعی خود برای کشف محیط و یادگیری مهارتهای اجتماعی تلاش میکنند. در همین زمینه، آن ها محیط را به سبک خود می شناسند و با آدمها ارتباط میگیرند که بیشک این سبک ممکن است به مذاق برخی والدین و به خصوص پدربزرگها و مادربزرگها چندان خوش نیاید چراکه خود این عزیزان هم از بیحوصلگی و زودرنجی آزرده خاطرند.
راهحل، وفاق بین والدین و فرزند است
در مجموع راهحل این است که بین والد و فرزند خردسال وفاق ایجاد شود، نه آن گونه که فرزند آپارتمان را پارک پندارد و نه آن گونه که والدین خانه را پادگانی تصور کنند که همه به فرمان و سلیقه آن ها رفتار کنند.
این وفاق اول با تغییر نگرش والدین و دوم با فراهم کردن فضای مناسب بازی کودک رخ میدهد. زوجین جوان باید تمام هوش و ذکاوت خود را به کار گیرند که والدینشان هم نوههایشان را ببینند و لذت ببرند و هم با اتخاذ تمهیداتی ،فرزند،کمتر باعث آزرده خاطر شدن پدربزرگ و مادربزرگ شود.
از ترفند قصهگویی کمک بگیرید
یکی از بهترین شیوههای ارتباطی با نوهها قصهگویی بوده است که این روزها به ندرت رخ میدهد. قصهگویی به حس تخیل و رشد فکری کودک کمک میکند و بهخصوص اگر با ادا و اطوار شخصیتهای قصه گویش شود، به شدت موجب جذب کودک میشود چراکه مغز خردسال آن را واقعی میپندارد و با آن ارتباط عمیقی میگیرد. چه والدین و چه پدربزرگ و مادربزرگ کودک میتوانند با چنین روشهایی بی سروصدا، هم به رشد کودک کمک کنند و هم از آرامش بیشتری در خانه برخوردار باشند.
قطع ارتباط، آسیبزاترین انتخاب است
در پیامکتان نوشتید که شوهرتان گفته، دیگر فرزند و نوهمان را به خانهمان دعوت نکن. در مجموع راهحلهای بسیاری برای این مشکل وجود دارد ولی آسیبزاترین کار، قطع ارتباط با فرزندان عزیزتان است که کودکانی به اصطلاح شوخطبع و شلوغکار دارند. بعید می دانم رضایت قلبی به این کار داشته باشید ولی گاهی واقعا حوصله و تحمل نوهتان را ندارید و عرض شد قابل درک است منتها اگر به کودکی خود بازگردید و قیاسی بکنید حال درونی نوهتان را بهتر درک می کنید. بازیگوشی نوه شما نشانه بارز سلامت جسمی و روانی اوست و بعید میدانم قدردان سلامت او با بردن او به پارک یا قدری حوصلهکردن برای بازی او نباشید.
نویسنده : رضا زیبایی | کارشناسارشد روانشناسی بالینی