اکثر ما در دوران زندگی، کار و تحصیلی دچار تنبلی می شویم که در این نوشتار به ۲ مورد رایج آن اشاره می کنیم.
۱- سردرگم هستیم
گاهی نمیدانیم چهکار باید انجام بدهیم، گاهی میدانیم اما کمالگرا هستیم و منتظر شرایط خیلی عالی برای شروع کارها، برای همین چون شرایط فراهم نمیشود پس هیچکاری نمیکنیم، دست روی دست میگذاریم تا اوضاع جور شود که نمیشود.
راهحل: کارها را شروع کنید و اجازه بدهید در مسیر مشکلات را رفع کنید. فراموش نکنید بهترین سرمایه زندگی ما وقت است و اگر قرار باشد همیشه منتظر شرایط بهتر باشیم فرصتهای خوب را از دست میدهیم.
۲- میترسیم اشتباه کنیم
این هم نوعی دیگر از کمالگرایی است که باعث میشود بهجای رشد، فقط تنبلی کنیم، وقتی میخواهیم هر کاری در بهترین شکلش انجام شود و نگرانیم اگر خرابکاری کنیم دیگران نگاه بدی به ما داشته باشند، فرصت یاد گرفتن و اشتباه را از خودمان میگیریم و نتیجهاش میشود اینکه ایستا خواهیم بود.
راهحل: همه شرایط را بررسی کنید و با امید بهخدا و مشورت دیگران کارها را انجام دهید. فراموش نکنید شکست در هر کاری تنها نتیجهای نیست که عاید شما میشود، بلکه در کنارش تجربهای هم کسب کردید که در خیلی مواقع دیگر به شما کمک میکند.
نویسنده : سیدسورنا ساداتی
