۵ توصیه برای زمانهای انتظار در مطب پزشک
منتظر نشستن در مطب پزشک، از سختترین انواع انتظار است؛ منشی برای ساعت ۴ به شما وقت میدهد و پزشک -بعضیهایشان البته- که تنها آدم مشغلهدار جهان است، ساعت ۷ میآید و تا نوبت به شما برسد، احتمالا یک ساعت دیگر طول میکشد و شما در این ساعتهای کشدار با درد و نگرانی و کلافگی دستوپنجه نرم میکنید. حالا اینوسط بعضی از مراجعانِ منتظر، وضع را از اینی که هست، سختتر هم میکنند. چطور به مصائب منتظر بودن در مطب پزشک دامن نزنیم؟
درباره دلیل مراجعه دیگران به مطب، سوال نکنید.پرسیدن «چی شده؟» و «کجات درد میکنه؟» و «چندوقته حالت بده؟» در حوزه وظایف پزشک است. شاید بعضیها از درددل کردن استقبال کنند اما خیلیها هم از حرف زدن راجع به مسائل خصوصیشان با غریبهها خوششان نمیآید.
بیماریِ مشترک به آن معنی نیست که همه مبتلایان، آن را مشابه هم از سر میگذرانند پس لطفا خاطره بستری شدن همسایهتان یا فوت دوستتان را بر اثر ابتلا به بیماری خاصی که دیگران بهدلیل درگیری با آن به پزشک مراجعه کردهاند، با آنها درمیان نگذارید.
از خوددرمانیهایتان با دیگران حرف نزنید. وقتی کسی به پزشک مراجعه میکند، یعنی راه درمان مشکلش را در تخصص او پیدا کردهاست بنابراین بیخیال توصیه کردن فلان دمنوش و بهمان داروی گیاهی به آنها شوید.
مرخصی ساعتی گرفتهاید و باید فورا برگردید سرکار؟ بچهتان توی خانه تنهاست؟ جای پارک پیدا نکردهاید؟ هیچکدام از اینها زیرپا گذاشتن نوبت دیگران را توجیه نمیکند. دمِ منشی را دیدن و بین مریض وارد اتاق پزشک شدن و بهانه «فقط یه سوال از آقای دکتر دارم»، حق دیگران را ضایع میکند و غیراخلاقی است. بقیه منتظران توی مطب هم کلی از این دلایل دارند ولی خودشان را به شما ارجح نمیدانند.
حالا که این همه نکته را رعایت کردهاید
حواستان به ملاحظات عمومی فضاهای همگانی هم باشد تا منتظر پزشک بودن را برای دیگران طاقتفرساتر نکنید؛ با صدای بلند با کناردستیتان یا تلفنهمراهتان حرف نزنید و بدون هندزفری، ویدئو نبینید و به دیگران زل نزنید.
نویسنده : الهه توانا| روزنامهنگار
