از دیدگاه روانپزشکی اختلال دوقطبی شکل شدیدی از بروز افسردگی اساسی است.
خلق، حال و هوای احساسی یا هیجانی نافذ و پایدار است که بر رفتار افراد تاثیر میگذارد. انتظار داریم در افرادی که دارای سلامت روان هستند خلق به میزان قابل توجهی ثابت باشد اما در بیماران اختلالات خلقی میتواند خلق میان قطبهای مختلف در نوسان باشد.
علایم مهم اختلال دوقطبی
۱- طی دوره مشخصی حداقل یک هفته خلق به شکل غیر طبیعی و مداوم بالا و تحریک پذیر باشد و فرد به شکل ناهنجاری سطح انرژی اش افزایش یافته باشد.
۲- سه مورد از این موارد را دارا باشد: افزایش ناگهانی اعتمادبهنفس، کاهش نیاز به خواب، پر حرفی بیش از حد، برش افکار، حواس پرتی، افزایش فعالیت، اشتغال مفرط و… .
۳- اختلال خلق شدید که حتی موجب بستری شدن فرد خواهد شد، برای پیشگیری از آسیب به خود و دیگران.
همه سنین در خطر ابتلا به خصوص جوانان
اختلال دوقطبی هم افراد خردسال و هم سالخورده را میتواند مبتلا سازد. میزان بروز اختلال دوقطبی در کودکان یک درصد است اما هرچه سن شروع کمتر باشد درمان آن سختتر خواهد بود. اختلال دو قطبی در افراد ۵۰ سال یا بیشتر هم شروع می شود اما خیلی نادر است. بنابراین نوجوانان و جوانان بیشتر از بقیه در معرض ابتلا به این اختلال هستند.
همچنین اختلال دو قطبی در مردان و زنان شیوع یکسانی دارد اما جالب است بدانید دورههای مانیا (سرخوشی) در مردان بیشتر دیده شده است و دوره های افسردگی در زنان بیشتر است. در ضمن، اگر یکی از والدین به اختلال خلقی مثل دو قطبی مبتلا باشد، خطر ابتلای فرزند وی ۱۰ تا ۲۵ درصد است و اگر هر دو والد اختلال خلقی داشته باشند این درصد دو برابر میشود.
درمان اختلال دوقطبی»
بیشتر مطالعات حاکی از این است که ترکیب رواندرمانی و دارودرمانی موثرترین درمان برای اختلالات خلقی است. در نهایت باید یادآور شویم که تنها زمانی تشخیص ابتلا به این اختلال درست است که توسط متخصص بررسی شود و صورت گیرد. موارد ذکر شده برای آگاهی و پیشگیری با هدف آگاه شدن مخاطبانگرامی است و جایگزین نیاز به مراجعه حضوری به روانشناس نیست.
نویسنده : اسما صابری| نوروتراپیست و ارشد روان شناسی
