http://didshahr.ir/243265

01:02 :: 1400/12/03

حسادت عجیبی پیدا کردم و تحمل دیدن دختردایی‌ام را که فوق تخصص دارد، ندارم

حسادت مرا می کشد

سوال:

دختری هستم که به درس‌خواندن علاقه دارم اما متاسفانه شرایط‌اش برایم فراهم نیست. خودم تا ارشد خواندم اما چون مشغول به کارم و مجبور هم هستم که کار کنم، فرصت مطالعه برای دکترا را ندارم. از آن طرف، به تازگی دختردایی‌ام، فوق تخصص‌اش را گرفته و به دلیل حسادت تحمل دیدنش را ندارم. گاهی به ادامه تحصیل فکر می‌کنم هرچند برایم بسیار سخت است. چه کنم؟

پاسخ:

بعضی افراد فقط به این دلیل می‌خواهند ادامه تحصیل بدهند که در جامعه آن‌ها را دکتر صدا بزنند، بدون این که در نظر بگیرند آیا اضافه شدن یک پیشوند به نام آن‌ها، واقعا به ۴ یا ۵ سال درس خواندن و سختی و هزینه می‌ارزد یا نه. بعضی دیگر به این دلیل که همسر یا پدر و مادرشان از آن ها می‌خواهند دکتر شوند، بدون در نظر گرفتن این که ادامه تحصیل به این دلیل، یک تصمیم‌گیری احساسی است و در این زمینه به تصمیم‌گیری منطقی نیاز دارند، به کسب مدارج عالی‌تر دانشگاهی ترغیب می‌شوند. با این حال یکی از نکات مهمی که باید در نظر بگیرید این است که آیا با کسب مدرک بالاتر، گرهی از مشکلات کاری شما باز می‌شود؟ چیزی که در جامعه کنونی ما دیده می شود این است که مسابقه‌ای بین افراد در کسب مدرک بالاتر شکل گرفته تا از قافله عقب نمانند و به نوعی چشم‌و‌هم‌چشمی در بین افراد ایجاد شده است که اگر دیگری دکترا بگیرد و من عقب بمانم چه کنم؟ همچنین امکان دارد اندکی افزایش حقوق یا وجهه خاصی برای فرد داشته باشد که در مقابل انرژی و سرمایه‌ای که صرف آن می‌شود، ناچیز است. البته بعضی افراد قصد ادامه تحصیل دارند به این دلیل که کار دیگری بلد نیستند. با توجه به موضوعاتی که گفته شد، ادامه تحصیل مزایایی هم دارد و افراد با توجه به علاقه‌ای که به تحقیق و پژوهش دارند به سمت آن جلب می‌شوند. بهترین راه این است که یک جدول دو ستونی بکشید و در بالای یک ستون، مزایای ادامه تحصیل را با توجه به شرایط‌تان بنویسید و در ستون دیگر، معایب آن را و با توجه به صحبت‌هایی که شد و دیگر نظرات خود، تصمیم نهایی را بگیرید.

حسادت را کنار بگذارید

اگر تصمیم گرفتید ادامه تحصیل بدهید، روی اهداف خود تمرکز کنید زیرا تنها با این دلیل که دوستانم یا دختردایی‌ام ادامه تحصیل می‌دهند پس من هم این کار را می‌کنم، راه به جایی نمی‌برید و زمانی متوجه اشتباه‌تان می‌شوید که کار از کار گذشته است. تصمیم‌گیری نهایی با شماست، این را بدانید که ما آزادیم هر تصمیمی بگیریم ولی در برابر آن مسئولیم.

نویسنده : نجمه عابدی | روان‌شناسی‌بالینی

  • لینک کوتاه
  • https://savalankhabar.ir/243265

اشتراک این خبر :

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *